Şuanda Eylül 2019, biz ailecek en son Temmuz 2018'de televizyon izledik. Yani neredeyse 13 - 14 ay olmuş. 13 aydır çoğu zaman ses olsun diye açılan, bazen öylesine anlamsızca ekranına bakılan televizyon bizim hayatımızda yok.
Geçen gün konuşurken Münih'teki hayatımız sanki çocukluğumuzdaki elektriğin kesildiği akşamlar gibi dedik.
Biz hiç bir zaman ailecek bir yerli dizi karşısına geçip saatlerce televizyon izlemezdik zaten ama yine de ses olsun kategorisinden açık olurdu. Biraz haberlere bakalım, sonra biraz kanalları turlayalım, biraz belgesel kanallarına bakalım, bazen de itiraf ediyorum yemek kanallarına takılırdım.
Sonuçta bir şekilde gece geçer ve yatma vakti gelirdi. Şimdi ise gecelerimiz çok farklı. Ailecek sohbet ediyoruz, oyun oynuyoruz, farklı konular üzerinde konuşuyoruz, bazen birbirimizin hislerini anlamaya yönelik konuşmalar yapıyoruz.
Sosyal medyada da zaman geçiriyoruz ama daha sınırlı. Böylece aslında aylardır reklam bombardımanına maruz kalmadık, yeni çıkan ürünleri bilmiyoruz, haberleri tabi ki takip ediyoruz ama gazete üzerinden, kitap okuma oranımız ise kesinlikle arttı. Reklam bombardımanına maruz kalmamak ise çok ilginç bir his çünkü bizi nasıl etkilediğini, tüketime sürüklediğini, sürekli bir ürün almamız için nasıl teşvik ettiğini çok daha rahat anlamış olduk. Bu arada Çocukları Sanal Dünyadan Koruma Kılavuzu yazımı da inceleyebilirsiniz.
Oğlum 22 aylık oldu ama televizyonu pek bilmiyor böylece onu da en azından belli bir yaşa kadar ekranlardan korumuş olduk.
Kızım ise Netflix'te dizi izliyor ama tüm zamanını harcayacak şekilde değil. Özetle hepimizin hayatından epey zaman çalan televizyon hayatımızdan çıktı.
Bu arada ailecek mutfakta televizyon olmasına zaten karşı olduğumuz için mutfağa hiç televizyon koymadık çünkü yemek yerken yemeğe odaklanmak, birbirimize günümüzün nasıl geçtiğini sormak, birbirimizi dinlemek çok daha önemli. Ailecek birlikte olabildiğimiz, sohbet edebildiğimiz, diyaloglar geliştirebildiğimiz anlar değerli.
Televizyon önünde kaldıkça sanal bir dünyanın içinde kayboluyoruz veya çocuklarımızla oyun oynarken televizyon açıksa biraz oynuyor biraz gözümüz kayıyor. Böylece aslında göstermek istediğimiz ilgiyi de gösteremiyoruz.
Özetle, biz ailecek televizyonsuz hayatı sevdik. Sizlere de hem aile içi iletişimi arttırması, hem de tüketim oranlarını azaltması ayrıca da gerçekten beynin dinlenmesi açısından tavsiye ediyoruz.
Tamamen televizyonu kapatamayız derseniz en azından haftada bir gün ile başlayabilirsiniz. Televizyonsuz hayatın farkını hissedeceksiniz.
Siz izliyor musunuz? Yorumlarınızı merak ediyorum.
Sevgiler.
Kızım ise Netflix'te dizi izliyor ama tüm zamanını harcayacak şekilde değil. Özetle hepimizin hayatından epey zaman çalan televizyon hayatımızdan çıktı.
Bu arada ailecek mutfakta televizyon olmasına zaten karşı olduğumuz için mutfağa hiç televizyon koymadık çünkü yemek yerken yemeğe odaklanmak, birbirimize günümüzün nasıl geçtiğini sormak, birbirimizi dinlemek çok daha önemli. Ailecek birlikte olabildiğimiz, sohbet edebildiğimiz, diyaloglar geliştirebildiğimiz anlar değerli.
Televizyon önünde kaldıkça sanal bir dünyanın içinde kayboluyoruz veya çocuklarımızla oyun oynarken televizyon açıksa biraz oynuyor biraz gözümüz kayıyor. Böylece aslında göstermek istediğimiz ilgiyi de gösteremiyoruz.
Özetle, biz ailecek televizyonsuz hayatı sevdik. Sizlere de hem aile içi iletişimi arttırması, hem de tüketim oranlarını azaltması ayrıca da gerçekten beynin dinlenmesi açısından tavsiye ediyoruz.
Tamamen televizyonu kapatamayız derseniz en azından haftada bir gün ile başlayabilirsiniz. Televizyonsuz hayatın farkını hissedeceksiniz.
Siz izliyor musunuz? Yorumlarınızı merak ediyorum.
Sevgiler.
Hiç yorum yok