* Ama bunlar olmadı, neden olmadı peki? Daha önceki anjiolarda bir önceki ile aynı deneyimi yaşayacağımdan emindim. Bu sefer yattığımda kendimi bambaşka bir yerde düşündüm, hayal etmek değil düşünmek çünkü Dr. Joe Dispenza'ya göre hayal ettiğinde beyin zaten onun çok uzakta bir durum olduğunu bilir ama düşündüğünde, bedenen de kendini oradaymış gibi hissettiğinde farklılaşıyor. Buna 🎈zihin provası ya da zihinsel görselleştirme🎈 deniyor.

* Benim için de ilk deneyimdi. Çok yapmak istediğim bir şey var, kendimi orada düşündüm. Kıyafetimi, detayları, ortamı, oradan çıkıp neler yapacağımı, planlarımı sanki yazılıymış gibi aklımdan sırayla geçirdim. Bir gece önceden zaten planlamasını aynı sırayla uyumadan önce yapmıştım.

* Sonra eve gelince bana gelecek telefonları düşündüm. Hepsine aklımdan "daha öncekiler gibi olmadı, bu sefer çok iyi geçti." diyerek cevap vereceğimi içimden tekrar ettim.

Işte 📚Plasebo Sensin📚 kitabında da tam olarak bundan bahsediliyor.

Özetle, konu pozitif düşünmenin ötesinde bedenini o deneyime hazırlamak. Bu arada bir şeyi de belirteyim. Kötü senaryo yazıp, onlara kendini inandırıp sonra da oturup ağlamak konusunda kimse elime su dökemezdi. Ben bile bu aşamalara geldiysem, kim bilir siz de ne değişimler olur.

Hem kitabı okumanızı, içinde yazan örnekleri incelemenizi hem de Joe Dispenza'nın videolarını izlemenizi tavsiye ederim.

Sevgiler🍀