Ülkemizde sürekli iki konuda herkesin fikri olduğu söylenir. Futbol ve Siyaset :) Ama bence bu listeye mutlaka 3. bir başlık daha eklenmeli, o da hamilelik. Doğum yapmış ya da yapmamış olsun herkesin bilgisi olmasa dahi bir fikri var ve paylaşmak için can atıyor.
Şuan hamileliğimin çok şükür sağlıkla 6. ayına kadar geldim. Şöyle bir düşündüm, 6 ay içinde ben çevremden neler duydum diye. Sıralamaya başladıkça gülmeye başladım. Sonra hamilelerin bulunduğu gruplarda araştırmalar yapıp, çevrelerinden gelen yorumları alıp, derlemeye çalıştım. Bir kısmını buraya yazmaya elim gitmedi, gerçekten çok üzücü (Ben şanslı hamileler kategorisindeyim, benimkiler hakaret boyutunda değil.)
Benim listemden ufak bir paylaşım yapıp sonra genel listeyi yazacağım:)
*Şiştin mi sen?
*Ayına göre göbeğin küçük sanki
*Bu kiloyla mı hamile kaldın?
*Bu karnın hiç erkek bebek gibi değil (Oldu, doktora söylerim.)
*Neee erkek mi? Off hayatınız kaydı! (Kızım içinde çok nazlı olacak hayatınız kaydı demiştiniz. O hayat her türlü kayacak yani)
*Daha şimdiden ayakların şişmiş, son zamanlarda yürüyemezsin sen!
*Ohoooo niye bu kadar beklediniz ki? Yaş farkı çok olmuş. (İç sesim: Sana ne:) Bizim hayatımızla ilgili ne kadar fikre sahipsin ki)
*Uyu biraz bari, en az 5 yıl hayatın bitti.
*Ayyy siz tabi alıştınız yurtdışı filan gezmeye, hepsi bitti şimdi.
*Bakalım kaç kilo doğurmayı becerebileceksin? (Niye böyle bir beceri yarışması mı var?)
Karşımızdaki insanların zaten zorlu bir yoldan geçtiğini, zaten her saniye kendilerinden çok bebeklerini düşündüklerini, her kontrol/test/tahlil öncesi nasıl dualar ettiklerini bilmeden veya bilip önemsemeden yorum yapmak, endişelerine endişe katmak ne kadar doğru? Eleştirmek, beğenmemek, kıyaslamak genlerimizde var sanırım ve "kıyaslamak" kelimesini hep hayatımdan çıkarmaya çalışmama rağmen hayatımda olması çok can sıkıcı.
Mesela dertlerini paylaşan hamilelerden bir örnek: "Sen bu karınla ancak enik doğurursun." demişler. Bebek zayıf doğsun ne var? Eğer sağlıklıysa şükretmeye yetmez mi?
Hamilelerden gelen yorumların hepsini buraya yazmam mümkün değil, sayfalar sürer ama en çok bahsedilenleri yazmak istiyorum ki siz de yapmayın :)
* Karnın çok küçük, çocuk gelişmemiş olabilir.
* Cinsiyet sorulduğunda cevap kız olduğunda nedense "Olsun" denilmesi
* Doğura doğura bunu mu doğurdun?
* Sezeryanla doğum yapan da anne mi ki!
* Doktorlar yanılabiliyor, seninkisi kesin kız
* Çok şişmanladın, ikiz bence
* Dar giymeyin ki çocuklarınız edepli olsun (Sebep?)
* Sen kendine bakamıyorsun çocuğa nasıl bakacaksın? (Liste başı ve en çok üzenlerden)
* Yüzün bozuldu, epey çirkinleştin
*Daha doğuramadın mı sen? (Yok, bana uzun dönem çıktı :))
*Daha doğuramadın mı sen? (Yok, bana uzun dönem çıktı :))
Halbuki, herkesin birkaç güzel söz dışında ve "Umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız." cümlesi dışında bir beklentisi yok.
Acaba iletişimimizi bir de böyle denesek, hep ben bilirim, ben daha tecrübeliyim, senin yaşadığında nedir ki demek yerine karşımızdaki kişinin hislerine odaklansak daha güzel olmaz mı?
Tüm anne adayları adına sevgilerimi iletiyorum :)
Acaba iletişimimizi bir de böyle denesek, hep ben bilirim, ben daha tecrübeliyim, senin yaşadığında nedir ki demek yerine karşımızdaki kişinin hislerine odaklansak daha güzel olmaz mı?
Tüm anne adayları adına sevgilerimi iletiyorum :)
Hiç yorum yok