Anne baba olmak sadece çocuğun dünyaya gelmesini sağlamakla bitmiyor esas olan konu mutlu bir şekilde yetişmesini sağlamak. Bu yüzden ebeveynlik kitaplarına çok önem veriyorum, mümkün olduğunca farklı ekollerden gelen yazarların kitaplarını okumaya çalışıyorum. Çocukluğunu gülümsemeyle, mutlulukla hatırlamak bence en güzeli :)
Bağırmayan Anne Baba Olmak kitabını da böyle bir dönemde keşfettim. Kitabı okumaya başladığımda kızım bana "Sen hiç bana bağırmıyorsun ki neden bu kitabı okuyorsun?" diye sordu. Hem şaşırdım hem de çok mutlu oldum.
Kitap aslında klasik akımlardan, çocuğunuzu nasıl sakinleştireceğinizden veya sizin sakin kalmanız için klasik nefes egzersizlerinden bahsetmiyor. Çok daha farklı bir yönlendirmesi var, örneklerle kendi yolunuzu kendinizin bulmasını sağlıyor.
Kitapta beni en çok etkileyen cümle "çocuklarımızdan sorumlu olmadığımız aslında çocuklarımıza karşı sorumlu olduğumuz" Bu cümle benim fazlasıyla düşünmemi sağladı. Her ebeveyn çocuklarımızdan sorumlu olduğumuzu düşünür aslında biz çocuklarımıza karşı kendimizden sorumluyuz. Sanırım aralarındaki farkı fark ettiğimizde hayatımızda büyük değişim yaratabiliriz.
Kendi ilişkilerimizi gözden geçirmek, örnekleri okuduktan sonra "Acaba ben olsam ne yapardım?" diye düşünmek ve ebeveyn-çocuk ilişkisinde yeni bir rota çizmek için bence ideal bir kitap. Okumanızı kesinlikle tavsiye ediyorum.
Sevgiler.
Hiç yorum yok